To nie zbieg okoliczności, że polskie słowo "niebo" odnosi się zarówno do raju, jak również do przestrzeni "nad naszymi głowami" - niezbadanego wszechświata, o którym wciąż tak mało wiemy.

Wiem, to brzmi dziwnie. Ale dlaczego chrześcijanin, który tworzy treści w sieci, nie miałby traktować swojej pracy jak okazji do dawania świadectwa i służenia innym? Czy nie o to właśnie chodzi w powołaniu?

Jak w świecie opanowanym przez technologię i stres odnaleźć równowagę i radzić sobie z głodem, którego i tak nie jesteśmy w stanie zaspokoić?

Czy jest sens publikować podsumowanie starego roku dwa tygodnie później niż inni, kiedy nowy rok zdążył już rozkręcić się na dobre? Z punktu widzenia PR to fatalne zagranie, ale zaryzykuję.

Jak podsumować rok, który był trudniejszy od poprzedniego? Zamiast koncentrować się na tym, co mi nie wyszło, na przekór sobie, podsumuję rok 2021 z wdzięcznością.

Nie jestem wyjątkiem, też doświadczyłem skutków pandemii - izolacji, nieplanowanej przeprowadzki, odłożenia na nieokreślone kiedyś podróżniczych planów. Ale mimo to chciałbym podsumować rok 2020 z wdzięcznością.

Czy Ten, który ukazał się Mojżeszowi w płonącym krzewie, nie może objawić się nam w wietrze poruszającym gałęziami drzew?